Węzły wartownicze są pierwszymi węzłami chłonnymi na drodze spływu chłonki z okolicy guza pierwotnego. Wykluczenie lub potwierdzenie mikroprzerzutów w węźle wartowniczym odgrywa istotną rolę w ustalaniu stanu zaawansowania nowotworu, szczególnie nowotworu piersi i czerniaka, ponieważ bezpośrednio wpływa na  rokowanie i wybór metody chirurgicznego leczenia. Obecnie śródoperacyjna biopsja węzłów wartowniczych z użyciem niebieskiego barwnika oraz radioizotopów są metodami z wyboru umożliwiającymi zidentyfikowanie węzłów wartowniczych. W przeciwieństwie do biopsji standardowe badanie ultrasonograficzne z reguły nie pozwala na ich uwidocznienie. Dzięki badaniu ultrasonograficznemu z użyciem środka kontrastującego oraz opcji obrazowania właściwych dla ultrasonografii ze środkami kontrastującymi można zdiagnozować położone obwodowo nieprawidłowe węzły chłonne. Metoda ta umożliwia ocenę węzłów w czasie rzeczywistym w każdej fazie naczyniowej, a także na uwidocznienie wewnątrzwęzłowych ogniskowych obszarów „nieunaczynionych”, które reprezentują obszary martwicy lub skupiska komórek nowotworowych. W ostatnich latach w wielu badaniach przeprowadzanych na zwierzętach i u ludzi wykazano, że badanie ultrasonograficzne z użyciem środka kontrastującego może uwidocznić węzeł wartowniczy i stać się rutynowym badaniem diagnostycznym. W badaniach tych zastosowano kilka środków kontrastujących, takich jak roztwór albuminy, skrobia hydroksyetylowana oraz SonoVue®, Sonazoid® i Definity®. Niniejsza praca stanowi podsumowanie obecnej wiedzy dotyczącej
zastosowania ultrasonografii w diagnostyce węzłów chłonnych wartowniczych.

badanie ultrasonograficzne z użyciem środka kontrastującego, węzeł chłonny wartowniczy, nowotwór piersi, czerniak, przedoperacyjna ocena stopnia zaawansowania nowotworu, mikropęcherzykowe środki kontrastujące