Zawężanie drogi odpływu z lewej komory, kojarzone tradycyjnie z kardiomiopatią przerostową, jest trzecią co do częstości przyczyną niewyjaśnionej hipotensji. Ten niedoceniany problem może występować przejściowo w różnych jednostkach chorobowych (dotyczy nawet <1% pacjentów bez uchwytnej choroby serca) oraz sytuacjach klinicznych (hipowolemia, znieczulenie ogólne). Obecnie przyjmuje się, że zawężanie drogi odpływu z lewej komory to zjawisko dynamiczne, do którego wystąpienia konieczne jest współistnienie predysponujących czynników anatomicznych i wywołującego to zjawisko stanu fizjologicznego. Rozpoznanie zawężania drogi odpływu z lewej komory powinno prowadzić do natychmiastowego wdrożenia ukierunkowanej terapii i wyeliminowania czynników potencjalnie nasilających zawężanie. Podstawową rolę zarówno w diagnostyce zawężania drogi odpływu z lewej komory, jak i prowadzeniu leczenia odgrywa badanie echokardiograficzne. W niniejszej pracy przedstawiono opis czterech przypadków, w których natychmiastowe zastosowanie przyłóżkowego badania echokardiograficznego umożliwiło postawienie szybkiego rozpoznania zawężania drogi odpływu z lewej komory i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

dynamiczne zawężanie drogi odpływu z lewej komory, hipotensja, niestabilność hemodynamiczna, echokardiografia, systolic anterior motion (SAM)