Elastografia jest nową metodą pozwalającą ocenić spoistość węzłów chłonnych. Większość prac skupia się na wykrywaniu przerzutów raków okolicy głowy i szyi oraz sutka. Typowa dla raków reakcja desmoplastyczna podścieliska łącznotkankowego, odpowiadająca za wzmożoną spoistość, w chłoniakach występuje rzadziej. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono na grupie 15 pacjentów z aktywną postacią chłoniaka Hodgkina i chłoniaków nie-Hodgkinowskich oraz 16 pacjentów po zakończonym leczeniu i bez cech wznowy. Grupę kontrolną stanowiło 60 osób z odczynową limfadenopatią. Węzły chłonne oceniono pod kątem wielkości, wyglądu, typu unaczynienia oraz wyglądu elastogramu. Wyniki: Elastogram typu C wykazywał silną korelację dodatnią z węzłami chłonnymi prezentującymi co najmniej trzy cechy patologii w obrazie 2D. Duże węzły chłonne przekraczające 3 cm w największym wymiarze zamiast klasycznego elastogramu C mogą prezentować wygląd „sera z dziurami”. Wnioski: Typ C według naszej uproszczonej skali sonoelastograficznej obecny był głównie u chorych z aktywnym chłoniakiem w węzłach wykazujących wszystkie cztery cechy, jakie ocenialiśmy w klasycznym USG, ale obserwowany był także w limfadenopatiach odczynowych. Obraz „sera z dziurami” jest charakterystyczny tylko dla dużych węzłów chłonnych u pacjentów z aktywnymi postaciami chłoniaków i choć odpowiada typowi B mapy sonoelastograficznej, to może być traktowany na równi z obrazem C.