Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym i jednocześnie najczęstszą przyczyną zgonów z powodu chorób nowotworowych u kobiet w Europie. W kilkunastu krajach europejskich wprowadzano programy przesiewowych badań mammograficznych, mające przyczynić się do zwiększenia wykrywalności zmian nowotworowych o małym stopniu zaawansowania. Ostatnie dane wskazują, że w wielu z tych państw występuje spadek śmiertelności z powodu raka piersi, szczególnie w grupie kobiet młodych. Zwiększeniu ulega natomiast liczba procedur biopsji węzła wartowniczego i operacji oszczędzających. Śródoperacyjne pobranie węzła wartowniczego, poprzedzone badaniem limfoscyntygraficznym, stosuje się u chorych na raka piersi bez klinicznych cech przerzutów w węzłach chłonnych. Ze względu na ograniczoną czułość i swoistość badania fizykalnego w wykrywaniu tego typu zmian wyzwaniem wydaje się opracowanie właściwego algorytmu diagnostycznego w przedoperacyjnej ocenie węzłów chłonnych pachowych. Tematem szeregu prac jest znaczenie badania ultrasonograficznego w kwalifikacji pacjentek do biopsji węzła wartowniczego. W piśmiennictwie porównywane są także różne protokoły limfoscyntygrafii. Ocenie podlega też przydatność nowych radiofarmaceutyków oraz metod akwizycji obrazu w diagnostyce wartowniczych węzłów chłonnych. Celem artykułu jest przedstawienie – na podstawie aktualnych wytycznych, danych z piśmiennictwa oraz doświadczeń własnych autorów – możliwości diagnostycznych badania ultrasonograficznego węzłów chłonnych pachowych w kwalifikacji chorych do odpowiedniego leczenia oraz roli limfoscyntygrafii w procedurze biopsji węzła wartowniczego.

rak piersi, węzeł wartowniczy, węzły chłonne pachowe, limfoscyntygrafia, ultrasonografia