Postawienie odpowiedniej diagnozy u pacjentów z bólem barku jest kluczowe. W przypadkach, w których rozważa się leczenie operacyjne, ultrasonografia stanowi niezwykle istotną metodę obrazową, zarówno diagnostyczną, jak i terapeutyczną. W niniejszym artykule opisano ścieżkę diagnostyczną, która uwzględnia badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz ultrasonograficzne. Niezwykle ważna jest korelacja obrazu ultrasonograficznego z oceną kliniczną, gdyż pacjent nie powinien otrzymywać leczenia w związku z wykrytymi w badaniu obrazowym patologiami, które nie wywołują żadnych dolegliwości. W artykule opisano ważne patologie, takie jak zapalenie kaletki podnaramienno-podbarkowej, zapalenie torebki stawu łopatkowo-ramiennego, zmiany tendinopatyczne z wytwarzaniem zwapnień, zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowo-obojczykowego oraz zmiany tendinopatyczne ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia. Czytelnik znajdzie wskazówki sposobu leczenia widocznych w badaniu ultrasonograficznym patologii za pomocą iniekcji wykonywanych pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, a także z użyciem innych metod, takich jak podanie środków sterydowych, podanie płynu do jamy stawu w celu rozciągnięcia torebki stawowej, barbotaż i fala uderzeniowa. Informacje podparte są ponad 30-letnim doświadczeniem oraz dowodami naukowymi z dostępnych publikacji. Aby opisane metody leczenia były skuteczne, a afekt końcowy zadowalający, podano wskazówki jak należy je wykonywać. Nadal trwa dyskusja, czy należy stosować środki sterydowe w uszkodzeniu ścięgien stożka rotatorów, a także jak postępować z pacjentami, u których stwierdzono kilka procesów chorobowych. Środki sterydowe i leki miejscowo znieczulające należy stosować rozważnie, pamiętając, że lidokaina i wysokie stężenia długodziałających leków miejscowo znieczulających mają działanie chondrotoksyczne i nie powinny być podawane do jamy stawu.