Wstęp: Rzepka jest dla mięśnia czworogłowego uda trzeszczką, która zwiększa siłę jego działania przy wyproście kolana i przenosi przez to znaczne siły. Pochodzenie bólu rzepkowo-udowego jest wieloczynnikowe. W przypadku braku urazu powszechnie przyjętą hipotezą dotyczącą etiologii bólu jest ta związana ze zwiększonym naciskiem na siebie powierzchni stawowych. Cel pracy: Celem niniejszej pracy była ocena ultrasonograficzna grubości chrząstki stawowej pokrywającej kłykieć przyśrodkowy i kłykieć boczny u osób ze zwiększonym kątem Q. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 26 kobiet w wieku pomiędzy 35. a 45. rokiem życia. Grupę badawczą stanowiło 13 osób z kątem Q >15°, a grupę kontrolną – 13 osób z kątem Q ≤15°. Do pomiaru kąta Q w stawie posłużono się goniometrem. Pomiar grubości chrząstki stawowej pokrywającej kłykieć przyśrodkowy i kłykieć boczny kości piszczelowej został przeprowadzony za pomocą ultrasonografu HONDA HS-2200 z sondą liniową HLS-584M. Do oceny normalności rozkładu danych zastosowano test Shapiro–Wilka i był on normalny. Do oceny różnic mierzonych parametrów wykorzystano test wariancji ANOVA dla prób niezależnych. Do porównania wielokrotnego posłużono się testem Bonferroniego. Wyniki: Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała istotne statystycznie zmniejszenie grubości chrząstki stawowej na kłykciu bocznym kości udowej (p = 0,00) w grupie z kątem Q >15°. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w grubości chrząstki stawowej na kłykciu przyśrodkowym kości udowej (p = 0,47). Wnioski: U kobiet w wieku 35–45 lat z kątem Q >15° grubość chrząstki stawowej pokrywającej kłykieć boczny kości udowej jest mniejsza od grubości chrząstki stawowej na kłykciu przyśrodkowym.