LOGO
PL

Zalecenia dotyczące badań ultrasonograficznych w okulistyce. Część II: Ultrasonografia oczodołu

Małgorzata Karolczak-Kulesza1,2, Małgorzata Rudyk3, Magdalena Niestrata-Ortiz4

Affiliation and address for correspondence
J Ultrason 2018; 18: 349–354
DOI: 10.15557/JoU.2018.0051
PlumX metrics:
Abstract

Procesy patologiczne toczące się w obrębie oczodołów stanowią heterogenną grupę schorzeń o różnej etiologii, różnym obrazie klinicznym i odmiennych modelach terapii. Ze względu na małą dostępność oczodołów dla badania klinicznego badania obrazowe odgrywają istotną rolę w procesie diagnostycznym oraz monitorowaniu procesu terapeutycznego u pacjentów z patologiami w obrębie oczodołów. Jednym z badań obrazowych jest badanie ultrasonograficzne. Jest ono stosunkowo łatwo dostępne, szybkie i bezpieczne dla pacjenta. W pracy zawarto listę wskazań do przeprowadzenia badania ultrasonograficznego oczodołów, w tym m.in. zaburzenia funkcjonalne narządu wzroku (zaburzenia widzenia, zaburzenia ruchomości), choroby autoimmunologiczne, zapalne, procesy rozrostowe i inne. Przedstawiono metodę standaryzacji według Ossoiniga, w której skład wchodzi echografia topograficzna, jakościowa oraz kinetyczna i która może ułatwić przeprowadzanie badań ultrasonograficznych oczodołu. Zaprezentowano zalecenia postępowania w diagnostyce ultrasonograficznej schorzeń oczodołowych, podkreślając znaczenie wyboru urządzenia badawczego, techniki badania (sposób przykładania sondy, technika transokularna, technika paraokularna) i przygotowania pacjenta do badania oraz wskazując właściwe elementy opisu badania. W pracy omówiono prawidłowy obraz ultrasonograficzny struktur oczodołu w warunkach fizjologii oraz wybrane przykłady patologii w obrębie oczodołów, takie jak guz rzekomy, orbitopatia tarczycowa, guzy nowotworowe nerwu wzrokowego i inne. Opisano charakterystyczne cechy prezentowanych schorzeń w badaniu ultrasonograficznym, z uwzględnieniem prezentacji A i prezentacji B. Zwrócono uwagę na ocenę kąta kappa w prezentacji A w ocenie echograficznej oczodołów. Zawarto również wartości norm grubości mięśni okołogałkowych i ilościowy pomiar ciężkości oftalmopatii tarczycowej w oparciu o ocenę indeksu mięśniowego według Ossoiniga.

Keywords
ultrasonografia oczodołów, metoda standaryzacji wg Ossoiniga, wskazania okulistyczne do zastosowania ultrasonografii w okulistyce