Wstęp: Biopsja chirurgiczna małych gruczołów ślinowych to zabieg rutynowy w diagnostyce zespołu Sjögrena. Jednak w przypadku małych gruczołów wargowych może być przyczyną różnych powikłań nawet u 6% chorych. Z drugiej strony zdarzenia niepożądane po biopsjach gruboigłowych ślinianek przyusznych w warunkach niereumatologicznych zgłaszane są bardzo rzadko. Cel: Badanie miało na celu ocenę możliwości wykonania biopsji ślinianek przyusznych i określenie obecności tkanki ślinianek przyusznych w bioptatach pobranych ze zwłok przez lekarzy reumatologów pod kontrolą ultrasonografii. Materiał i metody: Dwóch doświadczonych reumatologów pobierało materiał z 8 ślinianek przyusznych z 4 różnych zwłok techniką gruboigłową w płaszczyźnie podłużnej pod bezpośrednią kontrolą ultrasonografii. Z jednego gruczołu pobierano jedną próbkę. Wyniki: Wszystkie badania histologiczne wykazały obecność typowej tkanki ślinianek przyusznych bez śladów tkanki nerwowej lub naczyniowej. Wnioski: Badanie wykazało, że małoinwazyjny zabieg biopsji gruboigłowej ślinianek przyusznych pod kontrolą ultrasonografii cechuje się wysoką dokładnością i stanowi stosunkowo łatwą metodę uzyskania tkanki gruczołów ślinowych.