Przedstawiono przypadek 76‑letniej kobiety z mnogimi guzami angiomyolipoma w jednej nerce. Chora nie miała żadnych objawów ze strony układu moczowego, zmiany w nerce uwidoczniono w czasie badania USG wykonanego z powodu podejrzenia kamicy żółciowej. Angiomyolipoma należy do łagodnych guzów z grupy hamartoma, a jego wzrost łączony jest z czynnością hormonalną organizmu. Mnogie angiomyolipomata nerki, bardzo rzadko występujące, związane są zazwyczaj z zespołem stwardnienia guzowatego (choroba Bourneville’a‑Pringle’a). Istotą choroby jest występowanie mnogich guzów hamartoma w obrębie skóry, mózgowia, nerek, serca, kości, płuc i oczu. Małe angiomyolipomata nerek nie dają objawów i są zazwyczaj wykrywane w badaniach obrazowych przypadkowo, duże mogą być przyczyną istotnych dolegliwości. Do ciężkich, zagrażających życiu powikłań angiomyolipoma nerki należą krwawienia z guza. Ryzyko krwawienia zależy od średnicy guza i zwiększa się znacząco w guzach o średnicy powyżej 4 cm. Tomografia komputerowa jest metodą obrazową  zalecaną do oceny ryzyka powikłań krwotocznych w angiomyolipoma. Częstość badań kontrolnych zależy od średnicy guza – przy guzach o średnicy poniżej 4 cm badanie wykonuje się raz w roku, przy guzach o średnicy powyżej 4 cm – co 6 miesięcy. W leczeniu powikłań krwotocznych angiomyolipoma stosuje się leczenie chirurgiczne (częściowe lub radykalne usunięcie nerki) lub embolizację naczyń nerkowych. Arteriografia tętnicy nerkowej i embolizacja pozwalają na uniknięcie zabiegu chirurgicznego.

angiomyolipoma nerki, zespół stwardnienia guzowatego, zespół Wunderlicha, triada Lenka, embolizacja tętnicy nerkowej