Częstą praktyką w gabinecie ortopedycznym są drobne zabiegi z użyciem igły iniekcyjnej. Mogą mieć charakter diagnostyczny, diagnostyczno-terapeutyczny oraz czysto terapeutyczny. Kontrola ultrasonograficzna prowadzenia igły pozwala na bezpieczne podawanie leków i wykonywanie ewakuacji treści płynnych. Poprawia skuteczność takich zabiegów, zapewniając precyzyjne umieszczenie igły w docelowym miejscu. Wykonywanie zabiegu pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego skraca czas leczenia (np. lek zostaje precyzyjnie wprowadzony w miejsce docelowe, ewakuowana zostaje cała zawartość przestrzeni płynowych, nawet wielokomorowych), minimalizuje dolegliwości bólowe (poprzez wybór optymalnego miejsca dostępu, z pominięciem ścięgien, naczyń i nerwów obwodowych). W pracy przedstawiono zasady wykonywania interwencji pod kontrolą ultrasonografii, zaczynając od szczegółowego zreferowania techniki zabiegów, a kończąc na omówieniu najczęściej stosowanych leków, ich skutków ubocznych oraz przeciwwskazań. Uwzględniono zasady optymalizacji obrazu, opisano rolę wyboru miejsca wykonania procedury z wykluczeniem innych patologii okolicy wkłucia (guzów, ciał obcych, patologii naczyniowych lub nerwowych), opisano zasady doboru długości i grubości igieł, sposoby ich prowadzenia względem czoła głowicy. Przedstawiono zasady aseptyki obowiązującej w czasie interwencji. Omówiono również sposoby ochrony głowic przed działaniem odkażających środków chemicznych. Praca zawiera wiele zdjęć z przeprowadzanych interwencji. Jest adresowana do klinicystów praktyków. Ma na celu ułatwienie i poprawę skuteczności tych zabiegów, powszechnie wykonywanych w praktyce ortopedycznej. Monitorowanie nakłuć stawów i tkanek miękkich za pomocą obrazu ultrasonograficznego powinno stać się złotym standardem, obowiązującym we wszystkich gabinetach ortopedycznych.