Badanie ultrasonograficzne płuc pozwala na szybkie (co jest bardzo istotne dla anestezjologa) rozpoznanie stanów nagłych płuc, takich jak np. śródoperacyjna odma opłucnowa, obrzęk płuc czy krwiak opłucnej. Jednakże wymaga interpretacji nie tylko rzeczywistych obrazów, lecz także skomplikowanych artefaktów akustycznych, takich jak linie A i linie B. Tym ważniejsze jest właściwe szkolenie w celu uzyskania biegłości diagnostycznej. Środowisko symulowane, wykorzystujące fantomy, umożliwia naukę w kontrolowanych warunkach pod okiem specjalisty. Autor niniejszej pracy opracował modele hybrydowe, które łączą suchą lub mokrą piankę poliuretanową, szkielet świńskiej klatki piersiowej oraz ludzką dłoń symulującą szkielet klaki piersiowej. Oddają one dość dokładnie ultrasonograficzny obraz patologii płucnych, umożliwiając dającą natychmiastowe rezultaty, nadzorowaną przez specjalistę naukę badania ultrasonograficznego płuc. Modele in vitro mogą także wspomóc naukę umiejętności zabiegowych, gdyż pozwalają na doskonalenie sposobu przyłożenia głowicy i igły oraz poruszania nimi, szybkiej orientacji w anatomii klatki piersiowej, a także koordynacji wzrokowo-manualnej. W artykule został opisany także nowy model służący do nauki torakocentezy, przeprowadzanej pod kontrolą badania ultrasonograficznego. Dłoń osoby przeprowadzającej badanie ułożona jest na powierzchni wody wypełniającej pojemnik z mokrą pianką poliuretanową. Kości śródręcza ludzkiej dłoni imitują żebra, natomiast mokra pianka imituje zajęte płuco zanurzone w płynie opłucnowym. Model ten zapewnia też warunki do nauki prawidłowego rozpoznania obecności płynu w jamie opłucnej.