Za medycynę taktyczną przyjęto uznawać wszelkie czynności terapeutyczne wykonywane przez wojskową służbę zdrowia w czasie prowadzenia operacji militarnych i humanitarnych. Jej zakres jest tylko pozornie ograniczony przez standardy, które w odniesieniu do państw NATO zostały zgromadzone w Joint Theater Trauma System – Clinical Practice Guidelines. Etapowy charakter niesienia pomocy rannym, poszkodowanym i chorym oraz leczenia ich zakłada, że zakres terapii na każdym poziomie ogranicza się do wykonania niezbędnych czynności. Dzięki temu możliwe jest uratowanie większej liczby poszkodowanych, u których wykonano czynności niezbędne dla przeżycia do momentu przetransportowania na następny poziom. Drugi poziom reprezentowany jest przez szpital polowy. Jego pierwszą strukturę stanowi trauma room, w którym zespół urazowy ratuje i kwalifikuje rannego do dalszych czynności medycznych. Każdy ranny ma wykonywane badanie ultrasonograficzne o charakterze eFAST, dzięki czemu bez zbędnej zwłoki podejmowana jest decyzja o operacji. Ponadto technika ta służy pomocy w kaniulacji naczyń. Autorzy przedstawili doświadczenia własne z wykorzystania badania USG w pracy Szpitala Polowego Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie.