W artykule omówiono zasady prawidłowego wykonania badania ultrasonograficznego gruczołu krokowego. Pracę podzielono na dwie części: ogólną i szczegółową. W części pierwszej przedstawiono niezbędne wymagania dotyczące aparatury ultrasonograficznej do badań przezbrzusznych pęcherza moczowego i gruczołu krokowego, jak również do badań przezodbytniczych gruczołu krokowego. Opisano również techniki wykonania obu badań wraz z metodami pomiaru pojemności pęcherza moczowego i objętości gruczołu krokowego. W pracy omówiono także najczęstsze wskazania do wykonania badań, jak również algorytmy diagnostyczne w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Badanie przez powłoki jamy brzusznej jest częścią badania narządów jamy brzusznej i powinno być wykonywane u chorych skarżących się na objawy dyzuryczne. Uzupełnieniem badania, szczególnie gdy gruczoł krokowy jest powiększony, powinny być pomiar pojemności pęcherza moczowego i ocena ilości moczu zalegającego po mikcji. Wskazaniami do wykonania badania endosonograficznego gruczołu krokowego są zmiany wyczuwalne palcem w trakcie badania przez odbyt, podwyższone stężenie antygenu sterczowego w surowicy krwi, rak oraz stany zapalne gruczołu krokowego, w tym podejrzenie ropnia, kwalifikacja do zabiegu operacyjnego w przebiegu łagodnego rozrostu stercza oraz diagnostyka zaburzeń wytrysku nasienia. Standardową procedurą wykonywaną w raku stercza w celu uzyskania wycinków do badania histopatologicznego jest biopsja pod kontrolą ultrasonografii przezodbytniczej. Przedstawiono wskazania i techniki wykonania biopsji stercza, jak również rodzaje biopsji, wraz z niezbędnym przygotowaniem oraz zabezpieczeniem przed jej skutkami niepożądanymi dla pacjenta. Wymieniono także niezbędne elementy opisu omawianych procedur. W drugiej części pracy przedstawiono zastosowanie badania ultrasonograficznego w łagodnym rozroście gruczołu krokowego, w stanach zapalnych oraz w raku stercza.

gruczoł krokowy, stercz, przezbrzuszne badanie USG gruczołu krokowego, przezodbytnicze badanie USG gruczołu krokowego