Ultrasonografia, dzięki szczegółowemu obrazowaniu płodu, ma bardzo szerokie zastosowanie w położnictwie. Badania u ciężarnych przeprowadzane są głównie w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia powikłań poprzez wczesne rozpoznanie nieprawidłowości, takich jak makrosomia czy hipotrofia płodu. Obecnie stosowaną metodą do określania szacunkowej masy płodu są wzory morfometryczne oparte na podstawowych parametrach biometrycznych, przy czym formuła Hadlocka, stosowana do oszacowywania masy ciała, jest obarczona 20-procentowym błędem. Z tego powodu badacze poszukują innych parametrów sonograficznych korelujących z masą płodu, mających wyższą wartość predykcyjną. Aktualne doniesienia naukowe wskazują na pomiary grubości tkanek miękkich płodu jako nowe parametry ultrasonograficzne przydatne w ocenie masy płodu. Mogą być one wykonywane w różnych okolicach ciała płodu, m.in. możliwy jest pomiar grubości tkanki podskórnej uda, ramienia, brzucha czy też okolicy podłopatkowej. W zależności od rodzaju pomiaru wykazują one różny stopień korelacji z innymi parametrami ultrasonograficznymi, antropometrycznymi, masą czy też wiekiem ciążowym. Na bazie powyższych nowatorskich doniesień powstały liczne prace, w których podjęto próbę stworzenia nowych formuł wyliczeń masy ciała. Poza pomiarami tkanek miękkich dokonywane są bardziej zaawansowane i szczegółowe pomiary, m.in. tkanki tłuszczowej oraz tkanki beztłuszczowej, a także w projekcji trójwymiarowej. Ultrasonograficzne pomiary grubości tkanek miękkich różnych okolic ciała mogą okazać się silnym czynnikiem predykcyjnym masy płodu.

położnictwo, ciąża, ultrasonografia, masa płodu, makrosomia płodu, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania płodu