Od kilku lat zauważalny jest postęp w sonoelastografii. Metody ilościowe zostały zastąpione przez jakościowe, takie jak: elastografia dynamiczna impulsowa, elastografia impulsu mocy promieniowania akustycznego i elastografia fali poprzecznej. Powierzchowne położenie śledziony umożliwia uzyskanie za pomocą sonoelastografii wiarygodnych, dokładnych pomiarów twardości tego narządu. W ostatnim czasie przeprowadzono wiele badań dotyczących elastyczności śledziony u pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu B lub C, cierpiących na zwłóknienie wątroby, nadciśnienie wrotne, żylaki przełyku lub mielofibrozę. W niniejszym artykule dokonano przeglądu roli i aktualnego statusu dostępnych jakościowych metod sonoelastografii, uwzględniając ostatnie postępy w ocenie twardości śledziony i jej klinicznego zastosowania. Jak pokazują wyniki badań, twardość śledziony koreluje ze zwłóknieniem wątroby i jest pomocna w określaniu stopnia zwłóknienia wątroby w skali METAVIR. U pacjentów zakażonych wirusem wątroby typy B lub C twardość śledziony wzrasta, nawet jeśli twardość wątroby pozostaje niezmieniona. Co więcej, jest użyteczna w diagnostyce nadciśnienia wrotnego i przewidywaniu obecności żylaków przełyku. Ponadto, u pacjentów cierpiących na zarośnięcie dróg żółciowych leczonych portoenterostomią sposobem Kasai elastografia śledziony może być użyteczna podczas selekcji pacjentów do przeszczepu wątroby oraz do wyboru optymalnej strategii rekonstrukcji żyły wrotnej przed transplantacją wątroby. W mielofibrozie twardość śledziony koreluje z włóknieniem szpiku kostnego i może być użyteczna w ocenie odpowiedzi na leczenie. Sonoelastografia śledziony jest również użyteczna w monitorowaniu funkcjonowania przezszyjnego wewnątrzwątrobowego zespolenia układowo-wrotnego.

sonoelastografia śledziony, zwłóknienie wątroby, nadciśnienie wrotne, żylaki przełyku, mielofibroza