Zakres ultradźwięków stosowany w obrazowej diagnostyce medycznej mieści się w granicach 2–80 MHz. Najwyższe częstotliwości z tego zakresu wykorzystuje się w diagnostyce obrazowej przedniego odcinka gałki ocznej. W niniejszej pracy opisano najnowszą z metod obrazowania ultrasonograficznego – badanie ultrabiomikroskopowe. Nadana mu nazwa miała podkreślać nieosiągalną wcześniej rozdzielczość badania, pozwalającą na uwidocznienie struktury badanych tkanek. W artykule zawarto podstawowe informacje o budowie i zasadach działania narzędzi używanych do badania ultrabiomikroskopowego oraz określono jego miejsce wśród innych metod obrazowania echograficznego gałki ocznej. Omówiono techniki badania oraz rolę zaleceń postępowania na każdym z etapów procedury diagnostycznej. Podkreślono rolę niedostatecznej współpracy konstruktorów nowych ultrasonograficznych zestawów diagnostycznych oraz informatyków tworzących oprogramowanie z użytkownikami tych narzędzi, co skutkuje brakiem pełnej spójności między składowymi tych zestawów. Opierając się na wieloletnim doświadczeniu w badaniu ultrabiomikroskopowym, autorzy podzielili się uwagami dotyczącymi praktycznych aspektów tej metody. Na koniec wymieniono wskazania i przeciwwskazania do diagnostyki ultrabiomikroskopowej. Wprowadzenie sondy ultradźwiękowej o ultrawysokiej częstotliwości umożliwiło wizualizację regionów zatęczówkowych przedniego odcinka gałki ocznej, których dokładna ocena za pomocą innych metod diagnostycznych nie jest obecnie możliwa. Szeroki wachlarz wskazań diagnostycznych, obejmujący zarówno stany chorobowe, jak i anomalie rozwojowe przedniego odcinka gałki ocznej, potwierdza wyjątkowe znaczenie tej metody.

ultrasonografia biomikroskopowa (UBM), wskazania i przeciwwskazania do badania, standardy postępowania w trakcie badania