LOGO
PL

Monitorowanie odpowiedzi na chemioterapię neoadjuwantową u pacjentek z rakiem piersi z wykorzystaniem zintegrowanego współczynnika rozproszenia fali ultradźwiękowej – doniesienie wstępne

Katarzyna Dobruch-Sobczak1,2, Hanna Piotrzkowska-Wróblewska1, Ziemowit Klimoda1, Wojciech Secomski1, Piotr Karwat1, Ewa Markiewicz-Grodzicka3, Agnieszka Kolasińska-Ćwikła3, Katarzyna Roszkowska-Purska4, Jerzy Litniewski1

Affiliation and address for correspondence
J Ultrason 2019; 19: 89–97
DOI: 10.15557/JoU.2019.0013
PlumX metrics:
Abstract

Cel: Chemioterapię neoadjuwantową początkowo stosowano w miejscowo zaawansowanym raku piersi. Obecnie jest zalecana w leczeniu raka w 3. stopniu zaawansowania oraz podtypów z dodatnim receptorem naskórkowego czynnika wzrostu lub potrójnie ujemnego, we wczesnych stadiach zaawansowania. Obrazowanie ultrasonograficzne, w połączeniu z ilościowymi parametrami ultrasonograficznymi, stanowi nowe podejście w diagnostyce i monitorowaniu leczenia. Cel pracy: Celem pracy była analiza zmienności wartości zintegrowanego współczynnika rozproszenia i ocena jego użyteczności w przewidywaniu skuteczności leczenia oraz porównanie z badaniem ultrasonograficznym. Materiał i metoda: Do chemioterapii zakwalifikowano 10 pacjentek (średni wiek 52,9 roku) z 13 guzami piersi (średni wymiar 41 mm). Badania ultrasonograficzne przeprowadzano przed rozpoczęciem leczenia oraz tydzień po każdym kursie chemioterapii. Wymiary zmian oceniano według kryteriów RECIST. Odpowiedź na terapię określono na podstawie oceny patologicznej i podzielono na następujące kategorie: brak odpowiedzi na leczenie (G1, redukcja ilości komórek o ≤9%) oraz odpowiedź na leczenie (odpowiedź częściowa – reedukacja odpowiednio: G2 10–29%, G3 30–90%, G4 >90% – oraz odpowiedź całkowita). Wyniki: W badaniu ultrasonograficznym częściową odpowiedź obserwowano w 9/13 przypadków (odpowiedź całkowita, G1, G3, G4), a stabilizację w 3/13 przypadków (odpowiedź całkowita, G1, G4). Całkowitą odpowiedź odnotowano w 1/13 zmian. W ocenie ilościowej w przypadku 10/13 guzów (odpowiedź całkowita, G2, G3 i G4) wartość średnia współczynnika rozproszenia była podwyższona i wynosiła 153%. W przypadku trzech guzów (3/13, G1) odnotowano spadek jego wartości (średnia 31%). Wnioski: Zmienność wartości współczynnika rozproszenia może wiązać się ze zmianą struktury tkanki nowotworowej w czasie chemioterapii. Obserwowano różnice współczynnika między pacjentkami odpowiadającymi i nieodpowiadającymi na leczenie. Analiza wartości współczynnika lepiej korelowała z wynikami badań histopatologicznych niż z kryteriami odpowiedzi RECIST. Słowa kluczowe: zintegrowany współczynnik rozproszenia wstecznego (IBSC), chemioterapia neoadjuwantowa (NAC), nowotwór piersi, ultrasonografia

Keywords
zintegrowany współczynnik rozproszenia wstecznego (IBSC), chemioterapia neoadjuwantowa (NAC), nowotwór piersi, ultrasonografia