Wprowadzenie taśm podcewkowych było przełomem w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Skuteczność tej metody jest wysoka. Sposób działania taśmy oraz przyczyny niepowodzeń operacyjnych nadal nie są dokładnie poznane. Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu odległości taśmy TVT od spojenia łonowego na wyleczenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu oraz likwidację lejka ujścia pęcherzowego cewki moczowej. Materiał i metody: Analizą objęto 106 pacjentek, które od 3. do 6. miesiąca po operacji założenia taśmy TVT zgłosiły się na wizytę kontrolną obejmującą badanie kliniczne oraz ultrasonograficzne, wykonywane standaryzowaną techniką. Oceniano lokalizację taśmy względem spojenia łonowego, mierzono długość cewki moczowej oraz długość i szerokość lejka ujścia pęcherzowego cewki moczowej. Wyniki: Kryteria wyleczenia spełniło 91 pacjentek. U 76,9% (n = 70) wyleczonych uzyskano likwidację lejka ujścia pęcherzowego cewki moczowej. U pozostałych wyleczonych lejek był widoczny, krótszy niż przed operacją średnio o 10,2 mm (p = 0,02). Średnia względna długość lejka zmniejszyła się po operacji o 32,5% (p = 0,002). Szerokość lejka przed zabiegiem i po nim nie różniła się istotnie. Odległość taśmy od spojenia łonowego u wyleczonych była mniejsza: 23,2 mm vs 26,1 mm u niewyleczonych (p = 0,04). Podobnie było w przypadku wyleczonych z zachowanym lejkiem a osobami niewyleczonymi (22,47 mm vs 26,0 mm, p = 0,027). Położenie taśmy nie różniło się pomiędzy wyleczonymi bez lejka a wyleczonymi z zachowanym lejkiem (23,5 mm vs 22,5 mm; p = 0,417). Wnioski: Lokalizacja taśmy TVT względem spojenia łonowego ma znaczenie dla wyleczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Położenie taśmy bliżej spojenia łonowego powoduje skrócenie długości lejka ujścia pęcherzowego cewki moczowej, natomiast nie ma wpływu na szerokość lejka u wyleczonych pacjentek z zachowanym po operacji lejkiem.

wysiłkowe nietrzymanie moczu, ultrasonografia, głowica przezpochwowa, lejek cewki moczowej, taśma podcewkowa