Cel badania: Ocena pola przekroju, maksymalnej grubości pęczków nerwu oraz stosunku grubości do szerokości nerwu łydkowego u pacjentów z cukrzycą oraz u osób bez cukrzycy w badaniu ultrasonograficznym wysokiej rozdzielczości i ocena korelacji uzyskanych wyników z wynikami badania przewodnictwa nerwowego. Materiał i metody: Niniejsze prospektywne badanie objęło 60 pacjentów podzielonych na dwie grupy: A i B. Grupa A składała się z 30 pacjentów w wieku >18 lat z rozpoznaniem cukrzycy typu 2, a do grupy B włączono 30 pacjentów niechorujących na cukrzycę, w wieku >18 lat. U wszystkich uczestników badanie ultrasonograficzne wysokiej rozdzielczości wykonano za pomocą głowicy liniowej o częstotliwości 5–18 MHz. Pacjentów układano w pozycji leżącej na brzuchu, a głowicę przykładano w płaszczyźnie poprzecznej na granicy środkowej i dolnej części łydki. Przewodnictwo nerwowe oceniono na aparacie Aleron 201 (RMS) u wszystkich uczestników. Wyniki: W porównaniu z grupą kontrolną u pacjentów z cukrzycą zaobserwowano większe wartości pola przekroju nerwu łydkowego, maksymalnej grubości pęczków nerwu oraz stosunku grubości do szerokości nerwu (p <0,05). Badanie przewodnictwa nerwowego wykazało mniejszą amplitudę, większą latencję oraz mniejszą prędkość przewodzenia u pacjentów z cukrzycą w porównaniu z grupą kontrolną (p <0,05). Odnotowano istotność statystyczną dla pola przekroju nerwu, maksymalnej grubości pęczków nerwu i stosunku grubości do szerokości przy porównaniu z wartościami amplitudy, latencji i prędkości przewodnictwa u pacjentów z cukrzycą i osób z grupy kontrolnej (p <0,001). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że ultrasonografia wysokiej rozdzielczości jest przydatnym narzędziem w ocenie zmian w nerwie łydkowym typowych dla neuropatii obwodowej u pacjentów z cukrzycą.