Zmiany patologiczne ręki w badaniu ultrasonograficznym
Anna Dębek1, Zbigniew Czyrny2, Paweł Nowicki3

Codzienna praktyka lekarska wskazuje, że większość chorób ręki, z jakimi zgłaszają się pacjenci, wynika z przeciążeń, urazów i degeneracji. Omówione w artykule patologie strony grzbietowej, takie jak choroba de Quervaina, zespół skrzyżowania, choroba Wartenberga czy zmiany zwyrodnieniowe stawu czworoboczno-śródręcznego kciuka, mogą być doskonale zróżnicowane w badaniu ultrasonograficznym. W przypadku zmian pourazowych ścięgien prostowników palców, pasma strzałkowego, troczków zginaczy palców badanie ultrasonograficzne pozwala ocenić stopień uszkodzenia, wpływając na podjęcie decyzji dotyczącej sposobu leczenia. W zespole cieśni kanału nadgarstka ocenie podlega nie tylko nerw pośrodkowy, ale także inne struktury kanału nadgarstka, które mogą mieć wpływ na zwiększenie ciśnienia w kanale. Podobnie w neuropatii nerwu łokciowego ocena dotyczy wszystkich struktur kanału Guyona. W przypadku urazów nerwów można dokładnie określić miejsce uszkodzenia, a gdy dochodzi do przerwania ciągłości nerwu – ocenić odległość między kikutami oraz ich strukturę, co ma duże znaczenie w przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego. Nierzadko zdarza się, że do urazów nerwów dochodzi w wyniku szycia ścięgien. W takich przypadkach można ocenić stosunek blizny do nerwu lub jego uwięźnięcie w bliźnie. Guzy, z jakimi zgłaszają się pacjenci, to najczęściej zmiany łagodne, z których najbardziej powszechne są gangliony. W badaniu ultrasonograficznym poszukuje się szypuły komunikującej ze stawem lub pochewką ścięgna. Lokalizacja guzów względem sąsiadujących nerwów, pochewek czy naczyń sugeruje ich pochodzenie. Należy podkreślić, że ultrasonografia jako metoda nieinwazyjna i pozwalająca na ocenę struktur oraz ich wzajemnych zależności także podczas ruchu często jest badaniem dodatkowym, stanowiącym cenne uzupełnienie badania klinicznego.