Badanie ultrasonograficzne układu mięśniowo-szkieletowego jest ważnym elementem protokołu diagnostyczno-terapeutycznego. Decyzje kliniczne, w tym o wykonaniu zabiegu chirurgicznego, niejednokrotnie oparte są jedynie na badaniu ultrasonograficznym. Postawienie prawidłowego rozpoznania wymaga jednak szczegółowej znajomości anatomii oraz poprawnej techniki badania. Nowoczesne aparaty ultrasonograficzne pozwalają uzyskać szczegółowe obrazy anatomiczne ścięgien mięśni, więzadeł, nerwów i naczyń okolicy nadgarstka. Badanie ultrasonograficzne dłoniowej strony nadgarstka jest jednym z najczęstszych badań wykonywanych w diagnostyce pacjentów z podejrzeniem zespołu cieśni kanału nadgarstka. Poza tym ocenę strony dłoniowej nadgarstka przeprowadza się często u osób z bólem nadgarstka o niejasnej etiologii, z chorobami reumatycznymi czy zmianami pourazowymi nadgarstka albo z objawami neuropatii nerwu łokciowego. Celem tego opracowania jest zaprezentowanie obrazów ultrasonograficznych oraz korespondujących z nimi schematów anatomicznych. Omówiono technikę badania ultrasonograficznego dłoniowej części nadgarstka wraz z praktycznymi wskazówkami ułatwiającymi uzyskanie wysoce diagnostycznych obrazów. Niniejsza praca jest drugą częścią publikacji poświęconej anatomii ultrasonograficznej i technice badania nadgarstka – część o stronie grzbietowej nadgarstka opublikowano w „Journal of Ultrasonography” Vol. 15, No. 61. W trakcie oceny strony dłoniowej nadgarstka należy uwidocznić struktury anatomiczne – w kanale nadgarstka oraz proksymalnie i dystalnie od niego: cztery ścięgna zginacza powierzchownego palców, cztery ścięgna zginacza głębokiego palców, ścięgno zginacza długiego kciuka, ścięgno mięśnia zginacza promieniowego nadgarstka, nerw pośrodkowy i troczek zginaczy; w kanale Guyona proksymalnie i dystalnie od niego: nerw łokciowy, tętnica i żyły łokciowe; ścięgno mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka; stawy nadgarstka.