Naczyniak łożyskowy jest najczęstszym typem nietrofoblastycznego guza łożyska. Inne są bardzo rzadkie i zwykle nie wikłają ciąży. Większość naczyniaków kosmówki to zmiany małe bez znaczenia klinicznego. Olbrzymie naczyniaki kosmówki mogą być związane z poważnymi komplikacjami matczynymi i płodowymi. Jak dotąd nie powstały ultrasonograficzne wytyczne dotyczące postępowania w przypadku nietrofoblastycznych guzów łożyska. Może to wynikać z rzadkiego występowania tej jednostki chorobowej, jej różnorodnego obrazu klinicznego i powikłań. W niniejszym artykule, na podstawie przeglądu aktualnej literatury, zostanie przedstawiona rola takich cech ultrasonograficznych jak: wielkość guza, unaczynienie, naczynia odżywiające, płyn owodniowy i umiejscowienie łożyska w diagnostyce, leczeniu i dalszej kontroli omawianych guzów. Klasyczne postępowanie, uwzględniające serię badań ultrasonograficznych, może być odpowiednią metodą monitorowania małych, nieskomplikowanych guzów. Procedury przeprowadzane pod kontrolą ultrasonografii, jak amnioredukcja i kordocenteza, mogą być używane w celu poprawy w przypadkach powikłanych. Postępowanie specyficzne dla naczyniaków kosmówki jest zarezerwowane dla przypadków powikłanych w II trymestrze, kiedy istnieje ryzyko porodu przedwczesnego. Endoskopową ablację laserową zaleca się, gdy naczynie odżywiające jest drobne lub przebiega powierzchownie. Śródtkankowa ablacja laserowa jest pomocna, gdy łożysko jest zlokalizowane na przedniej ścianie macicy. Podwiązanie naczyń odżywiających może być preferowane, gdy są one duże. Iniekcje alkoholu powinny być wykonywane z daleka od unaczynienia, aby uniknąć jego toksycznego działania. Mikrospirala powinna być wprowadzona tak blisko guza, jak to możliwe, aby zapobiec tworzeniu się krążenia obocznego. Ultrasonografia jest również metodą z wyboru w monitorowaniu efektywności powyższych procedur.