Młodzieńcze spondyloartropatie manifestują się przede wszystkim objawami zapalenia stawów obwodowych i entez. W przeciwieństwie do chorych dorosłych u dzieci wyjątkowo rzadko dochodzi do zajęcia stawów krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa. Wykonanie badań radiologicznych i laboratoryjnych pozwala na wczesne rozpoznanie i włączenie leczenia. Tradycyjne radiogramy obrazują późne zmiany zapalne oraz powikłania procesu zapalnego. Wczesne rozpoznanie jest możliwe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. W pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikacje młodzieńczych spondyloartropatii oraz omówiono ich obraz radiograficzny. Wymieniono charakterystyczne cechy poszczególnych młodzieńczych spondyloartropatii, w tym młodzieńczego zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów, reaktywnego zapalenia stawów oraz zapalenia w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit. W drugiej części zostaną omówione zmiany w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym. U pacjentów z młodzieńczymi spondyloartropatiami badania te są wykonywane w diagnostyce zmian zapalnych stawów obwodowych, pochewek ścięgnistych i ścięgien oraz kaletek. W rezonansie widoczne są ponadto wczesne zmiany zapalne w kręgosłupie osiowym oraz obrzęk szpiku, uznawany za wczesny objaw zapalenia.

młodzieńcze spondyloartropatie, zapalenie stawów związane z zapaleniem przyczepów ścięgien, młodzieńcze łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów, młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów