Porównanie za pomocą ultrasonografii zewnętrznej i wewnętrznej anatomii szyi podczas użycia maski krtaniowej LMA Unique
Steven M. Lee1, Jacek A. Wojtczak2, Davide Cattano1

Wprowadzenie: Nie prowadzono jeszcze za pomocą ultrasonografii szeroko zakrojonych badań nad wewnętrznymi wymiarami anatomicznymi szyi i ich zależnościami po wprowadzeniu u pacjenta przyrządu do zapewniania drożności dróg oddechowych umieszczanego na zewnątrz nagłośni. Na podstawie zbiorowych doświadczeń autorów związanych z analizą zewnętrznych wymiarów anatomicznych oraz oceną wewnętrznych wymiarów anatomicznych z wykorzystaniem innych technik przyjęto za cel zbadanie za pomocą ultrasonografii wewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi oraz ich zmian związanych z użyciem maski krtaniowej LMA Unique. Metody: Do obserwacyjnego badania pilotażowego zakwalifikowano pacjentów nieotyłych, bez cech nieprawidłowości dróg oddechowych. Dokonano pomiaru zewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi za pomocą zwalidowanej i ustandaryzowanej metody z wykorzystaniem taśmy mierniczej. Pod kontrolą ultrasonografii dokonano też pomiaru ośmiu wewnętrznych wymiarów anatomicznych, które według hipotezy badawczej odpowiadały zewnętrznym wymiarom anatomicznym. Po optymalnym umiejscowieniu i napompowaniu mankietu maski krtaniowej LMA-U dokonano ponownego pomiaru wewnętrznych wymiarów anatomicznych. Wyniki: W badaniu wzięło udział sześć osób. Stwierdzono, że wartości odległości gnykowo-bródkowej, odległości tarczowo-pierścieniowej, wysokości tarczowej oraz szerokości tarczowej wyznaczone na podstawie pomiaru taśmą mierniczą były przeszacowane w stopniu istotnym statystycznie (p < 0,05). Wymiary anatomiczne szyi w płaszczyźnie strzałkowej, takie jak wysokość tarczowa, odległość mostkowo-bródkowa oraz odległość tarczowo-pierścieniowa, uległy znacznemu zmniejszeniu po wprowadzeniu maski krtaniowej Unique. Wnioski: Zastosowanie maski krtaniowej Unique powodowało znaczne zmiany w anatomii wewnętrznej szyi. Powstałe zmiany i odpowiadające im wewnętrzne wymiary anatomiczne szyi mogą być pomocne w opracowywaniu sprzętu, który mógłby odpowiednio modyfikować swój kształt w obszarach największych odkształceń. Choć pomiary zewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi skutkują przeszacowaniem odpowiadających im wymiarów wewnętrznych, jak donosili wcześniej autorzy niniejszej pracy, stopień zgodności każdego z pomiarów oraz ich współczynnik konwersji mogą być nadal pomocne w dobieraniu rozmiaru maski krtaniowej LMA-U. Ze względu na pilotażowy charakter pracy wskazane są dalsze badania.