Jednym z powszechnych i poważnych powikłań cukrzycy jest neuroartropatia Charcota (inaczej: stopa Charcota), będąca wynikiem zaburzeń czucia oraz obniżenia zdolności odczuwania temperatury i bólu w połączeniu z powtarzającym się urazem mechanicznym⁽¹⁾. Choć artropatia ta najczęściej umiejscawia się w stawie Lisfranca, może zaatakować dowolny staw w obrębie stopy lub staw skokowy⁽²⁾. Cechą charakterystyczną tej deformacji jest zapadnięcie się śródstopia, określane jako „stopa łyżwiasta” (rocker-bottom foot). Rozpoznanie schorzenia stanowi wyzwanie nawet dla najbardziej doświadczonych lekarzy, w tym chirurgów i radiologów, w szczególności gdy neuroosteoartropatia Charcota jest powikłana zapaleniem kości i szpiku oraz septycznym zapaleniem stawów⁽³⁾. Poza badaniem klinicznym i wynikami badań laboratoryjnych w diagnostyce różnicowej ważną rolę odgrywa obrazowanie radiologiczne. W swoim nowatorskim i wyczerpującym artykule zatytułowanym Zespół stopy cukrzycowej – neuroosteoartropatia Charcota czy zapalenie kości? Część I: Obraz kliniczny i radiogramy autorzy Aleksandra Konarzewska, Anna Korzon-Burakowska, Ludomira Rzepecka-Wejs, Iwona Sudoł-Szopińska, Edyta Szurowska i Michał Studniarek proponują globalne podejście do omawianego problemu, poddając szczegółowej dyskusji wyniki badań klinicznych oraz konwencjonalną radiografię w diagnostyce różnicowej cukrzycowej neuroosteoartropatii Charcota powikłanej zapaleniem kości i szpiku⁽⁴⁾.