Cel pracy: Rzetelna ocena struktury ścięgna Achillesa (architektury i morfologii) może pomóc w zapobieganiu objawom klinicznym lub progresji tendinopatii w obrębie tego ścięgna. Celem badania było oszacowanie zgodności oceny części środkowej ścięgna Achillesa w badaniu USG układu mięśniowo-szkieletowego, w tym oceny: 1) struktury, 2) średnicy w wymiarze przednio-tylnym oraz 3) procesu neowaskularyzacji ścięgna, u członków personelu wojskowego niezgłaszających objawów tendinopatii. Materiał i metody: Na podstawie obrazów w trybie B-mode w przekrojach poprzecznych i podłużnych do osi ścięgna dwaj badacze ocenili strukturę części środkowej ścięgna Achillesa i zmierzyli maksymalną średnicę w wymiarze przednio-tylnym u 74 ochotników (148 ścięgien). W celu oceny procesu neowaskularyzacji wykorzystano opcję dopplera mocy. Strukturę ścięgna i proces neowaskularyzacji oceniono za pomocą zmodyfikowanej czterostopniowej skali Öhberga. Wyniki: Ważone współczynniki kappa dla oceny struktury ścięgna wykazały prawie całkowitą zgodność (0,87; 95% CI: 0,79, 0,95). Współczynnik rho Spearmana wykazał: bardzo wysoką dodatnią korelację między badającymi w odniesieniu do struktury ścięgna (0,92; 95% CI: 0,89, 0,94), bardzo wysoką dodatnią korelację między badającymi w odniesieniu do pomiaru średnicy w przekroju poprzecznym (0,91; 95% CI: 0,87, 0,93) oraz wysoką dodatnią korelację między badającymi w odniesieniu do pomiaru średnicy w przekroju podłużnym (0,87; 95% CI: 0,83, 0,91). Test Wilcoxona dla par obserwacji wykazał brak istotnych różnic między badającymi w odniesieniu do pomiaru średnicy (wartość p > 0,05). Obaj badający nie stwierdzili występowania procesu neowaskularyzacji u badanych osób, stąd przydzielono ogólnie stopień 0 w skali Öhberga. Wnioski: 1) Wykazano prawie całkowitą zgodność między badającymi w ocenie struktury części środkowej ścięgna Achillesa w badaniu ultrasonograficznym oraz 2) stwierdzono, że ultrasonografia jest metodą wysoce powtarzalną w ocenie średnicy w wymiarze przednio-tylnym. 3) W dużej grupie członków personelu wojskowego bezobjawowych, niezgłaszających objawów tendinopatii nie stwierdzono cech neowaskularyzacji.